De Russische president Poetin weet de nationalistische sentimenten onder zijn burgers perfect uit te buiten om zo de aandacht te verleggen van het falen van zijn regering naar ‘externe bedreigingen van de Russische identiteit’. Demonstranten en mensenrechtenorganisaties die geholpen worden door het buitenland worden afgeschilderd als “buitenlandse agenten”. Iedereen die informatie of advies geeft aan “een buitenlandse staat of internationale organisatie” kan beschuldigd worden van verraad en wacht een gevangenisstraf van twaalf tot twintig jaar. Het volk vindt het prima en ambtenaren die moeten taxeren of iemand de Russische veiligheid heeft geschaad, komen al gauw tot een voor de verdachte burger zeer belastend advies. Dissidenten verdwijnen voor jaren achter tralies of erger. Verborgen stalinisme in een net, modern land. Terecht spreken we daar de Russische staat op aan, niet die overijverige ambtenaren.

De Nederlandse regering is hard voor asielzoekers, want het volk wil dat: sta asiel slechts mondjesmaat toe, schrik vreemdelingen die hier naartoe willen zo veel mogelijk af, en als ze toch hier zijn, maak ze het leven zo zuur mogelijk zodat ze ‘vrijwillig’ weggaan. Asielzoekers worden afgeschilderd als ‘profiteurs’. Als je de deur maar even openzet worden we overspoeld door vreemdelingen. Ambtenaren die moeten taxeren of iemand gevaar loopt in het land van herkomst concluderen al gauw dat het met dat gevaar wel meevalt. Irakezen kunnen best terug naar Bagdad, homoseksuelen lopen geen gevaar “als ze hun geaardheid maar verzwijgen”, in Soedan zijn ook “veilige gebieden”. Alles volgens wettige procedures en democratisch gelegitimeerd. Verborgen stalinisme in een net, modern land.

De Russische asielzoeker Dolmatov vluchtte naar Nederland, omdat hij vreesde als ‘verrader’ achter de tralies te verdwijnen. Dat was eerder gebeurd met ingenieurs die wel eens artikelen schreven voor buitenlandse sites of consultants. Nederlandse ambtenaren zagen dat anders: Dolmatov moest niet zeuren – hem wachtte in Rusland slechts een boete van € 12,50 (voor deelname aan een uit de hand gelopen demonstratie). Meer zou hem volgens de taxatie van de IND niet boven het hangen. Dolmatov wist wel beter en maakte in de vreemdelingenbewaring op Schiphol een einde aan zijn leven.

Dat is niet de schuld van die ambtenaren: hun slordigheid – het taxeren van risico’s ten nadele van de asielzoeker – , wordt gewild en ongewild gestimuleerd door een overheid die de deur liefst zo dicht mogelijk wil houden. Het is de staatssecretaris, de minister, het kabinet en dus de staat die blaam treft. In het Nederlandse recht ben je medeplichtig aan moord of doodslag wanneer je welbewust de omstandigheden hebt geschapen of de middelen hebt geleverd die iemands dood betekenen, ook al heb je zelf de trekker niet overgehaald of de strop om de hals gelegd. De Nederlandse staat is medeplichtig aan de gewelddadige dood van Dolmatov. Doodslag wordt een medeplichtige in het Nederlandse strafrecht meestal even zwaar aangerekend als de daadwerkelijke geweldenaar. Wat rekent Nederland zich aan nu een vluchteling zich liever het leven beneemt dan € 12,50 aan boete te betalen?

Foto: Alexander Dolmatov tijdens demonstratie (maart 2012) door Yuri Timofeyev (zie voor meer: http://www.ytpage.com/2013/01/Aleksandr-Dolmatov.html)