Echte discussie over homohuwelijk, euthanasie en Europa is er in Nederland niet. Een liberale meerderheid wentelt zich in een comfortabel eigen gelijk en toont zich daarbij kort van memorie. Is met de verstomming van het religieuze verhaal ook het besef uitgedoofd deel uit te maken van een traditie?

Ik voel me helemaal niet serieus genomen met de festiviteiten die georganiseerd worden in het kader van de komst van koning Willem-Alexander. In plaats van “mijn droom voor ons land” te delen, schrijf ik liever een preek voor de koning. Daarin worden de wereldse machten ernstig toegesproken. En als ik opvattingen over het koningschap uit oude boeken goed versta heeft zelfs een koning zijn ambt niet verdiend.