Denkend aan Gaza zie ik zwaaiende kinderen

  • Janneke Stegeman

Ik heb veel aan Palestina te danken. Daarom is Palestina in mijn hoofd ook nog steeds een plek van overvloed – aan geduld en menselijkheid. Ja. Kijk bijvoorbeeld naar het gedicht ‘We teach life, sir’ van de Gazaanse Rafeef Ziadeh, om een idee te krijgen van wat ik bedoel. Ik heb er de betekenis van hoop geleerd, en het besef dat mensen en dingen veranderlijk zijn, mijzelf incluis.

Wat moet je denken bij opstanding?

  • Theo van Willigenburg

‘Opstanding uit de doden’: het is een typerend voorbeeld van een begrip dat ooit verwees naar een werkelijkheid waar mensen in konden geloven maar waar we ons nu niets meer bij kunnen voorstellen. In plaats van de opstanding te verstaan vanuit onze ervaring pleit de atheïstische filosoof Žižek juist voor de historiciteit van de opstanding. Juist de onvoorstelbaarheid van de opstanding is van cruciaal belang.

Bijbel in Gewone Taal confronteert de kerk met haar elitaire karakter

  • Eleonora Hof

“Praat is met een Annie of Sjon uit de Bijlmer (of iets in die trant).” Aldus een fervent pleitbezorgster van De Bijbel in Gewone Taal op Facebook. De discussie ging over de vraag naar de doelgroep van de BGT: zijn dit de keurige kerkmensen, of de Sjonnies uit de Bijlmer? Volgens het Nederlands Bijbelgenootschap is de BGT voor iedereen bedoeld. Dat lijkt me te gemakkelijk. We worden hier geconfronteerd met de scheidslijnen tussen sociale groepen en daarmee met de vraag tot welke groep we zelf behoren.

Subscribe to Voorpagina-feed