Dank u voor ons dagelijks brood

21 februari 2014
  • Sam de Vlieger

In een kort gebed God danken voor het eten, zoals veel christenen doen, had ik al heel lang niet gedaan. Lange tijd had het eten op mijn bord nog iets vanzelfsprekends. Totdat we op een dag op de weg een aangereden, maar verder gave haas zagen liggen. Deze hebben we meegenomen en de volgende dag lag die op mijn bord. Binnen vierentwintig uur van een nog warm lichaam tot een mals stukje vlees. Zonder dat iemand het doorhad heb ik even mijn ogen gesloten en snel een dankwoord gefluisterd.

Grenzenloos dus gevaarlijk

18 januari 2013
  • Theo van Willigenburg
Franz Kafka, 1906

In zijn Mensenrechtenlezing 2012 vergelijkt Hans Achterhuis het lot van rechtenloze asielzoekers met dat van de landmeter K. in Kafka’s beroemde roman Het Slot, die er maar niet in slaagt om een legale verblijfsvergunning van de kasteelautoriteiten te krijgen. Kafka’s landmeter K. verbeeldt echter nog een heel andere grond voor onze onverschilligheid en afkeer van de wanhopigen en vagebonden die hier een beter leven zoeken. Net als landmeters morrelen ze aan de grenzen waar we zo aan hechten: geografisch, cultureel, moreel. Dat is pas onbehaaglijk!

Met Piketty en Brueghel onder de kerstboom

24 december 2014
  • Jan de Vlieger

In ons belastingstelsel ben je een sukkel als je werkt en heb je mazzel als je vermogende ouders hebt. Dat schrijft Thomas Piketty in zijn spraakmakende boek Kapitaal in de 21ste eeuw. In 1566 levert Pieter Brueghel met zijn schilderij “De volkstelling van Bethlehem” vergelijkbare kritiek. Maar daarin schildert hij ook een nieuwe, nog verborgen koning, die mensen losmaakt van hun schulden en die arm en rijk weer bij elkaar brengt.

God houdt niet van bultruggen

26 december 2012
  • Theo van Willigenburg
  • Tom de Haan

Zijn we gevoeliger geworden voor leed? Mensenleed, dierenleed? Nee hoor, dat lijkt alleen maar zo! We zijn zo afgestompt door de beelden van Syrische slachtoffers, vermoorde Amerikaanse peuters of koukleumende asielzoekers dat we ons uiteindelijk alleen nog maar kunnen identificeren met een gestrande walvis. Goed en kwaad zijn zo complex dat alleen nog het tranende oog van Johannes onze emoties kan opwekken.

Subscribe to Voorpagina-feed