Het innerlijk van de mens blijft eeuwig onvindbaar

  • Eric Corsius

Gelovigen of anderen die een kerk of pelgrimsplaats bezoeken, putten uit een bestaande rituelenvoorraad van kaarsen en kruisjes. Pogingen om te ontdekken wat achter deze rituelen schuilgaat leveren nauwelijks iets op. De vorm is sterker dan de vraag naar de inhoud. Wij zullen het moeten doen met het brute ‘uiterlijke feit’ van rituelen, formules en symbolen.

We zijn watjes geworden

  • Theo van Willigenburg

Een ouderpaar zocht voor hun dochter een kinderbijbel zonder bloedvergieten of natuurrampen. Dit past binnen een trend om de Bijbel vooral te zien als een bloemlezinkje troostteksten of een verzameling wijze morele lessen. En die trend past ook in een samenleving die zo rijk en veilig is dat we ons lam schrikken wanneer we geconfronteerd worden met een ongeluk, een misdaad of een aanslag.

Paus zet voorbeeld voor topbestuurders

  • Kees de Groot

Een minister en een theoloog zitten samen bij Pauw & Witteman (11 februari 2013) en praten over het aftreden van de paus. Vraagt de minister (Ronald Plasterk) aan de theoloog (Paul van Geest): ‘Hoe zit dat theologisch? Want je kunt het wel niet meer leuk vinden maar er hangt natuurlijk toch ook zoiets omheen dat je door God gekozen bent en dat in principe ook God bepaalt wanneer het mooi is geweest.’ Zegt de theoloog: ‘Ja, maar er is ook zoiets het kerkrecht.’ En dat zegt dat het kan. De vraag blijft hangen en het gesprek gaat verder.

God houdt niet van bultruggen

  • Theo van Willigenburg
  • Tom de Haan

Zijn we gevoeliger geworden voor leed? Mensenleed, dierenleed? Nee hoor, dat lijkt alleen maar zo! We zijn zo afgestompt door de beelden van Syrische slachtoffers, vermoorde Amerikaanse peuters of koukleumende asielzoekers dat we ons uiteindelijk alleen nog maar kunnen identificeren met een gestrande walvis. Goed en kwaad zijn zo complex dat alleen nog het tranende oog van Johannes onze emoties kan opwekken.

Subscribe to Voorpagina-feed