We zijn watjes geworden

  • Theo van Willigenburg

Een ouderpaar zocht voor hun dochter een kinderbijbel zonder bloedvergieten of natuurrampen. Dit past binnen een trend om de Bijbel vooral te zien als een bloemlezinkje troostteksten of een verzameling wijze morele lessen. En die trend past ook in een samenleving die zo rijk en veilig is dat we ons lam schrikken wanneer we geconfronteerd worden met een ongeluk, een misdaad of een aanslag.

Het is niemands schuld

  • Kees de Groot

Vorige maand speelde ik met mijn neefje en nichtje in de zandbak van het Vondelpark. Dat was erg leuk. De volgende dag echter, gaf mijn horloge niet meer de juiste tijd aan. Sterker nog: ik meende die avond, voor het slapen gaan, zelfs duidelijk krassen op de wijzerplaat te zien die wezen op binnengedrongen zandkorrels. Ach, ik had mijn horloge ook af moeten doen! Stom, stom, stom.

Een oprecht ontroerende pater

  • Ruben Altena

Het is opmerkelijk dat momenteel in twee theatervoorstellingen een priester aan het woord komt, niet als op seks en macht beluste typetjes, maar in eigen woorden. En in die woorden klinkt bevlogenheid en inspiratie uit het evangelie door, ook een weinig alledaags geluid in het moderne theater. “Waar zijn de lange uithalen waarmee de goden plegen te huilen?”

De stad in de ban van de man

  • Janneke Stegeman

Afgelopen weekend was Utrecht in de ban van de man. Een goed idee. We zijn lang genoeg in de ban van de vrouw geweest, hebben haar opgedirkt tot droefenis toe en opgezadeld met talloze tegenstrijdige adviezen over wat mooi is of ander moet aan haar lichaam. Nu is het de beurt aan de man om het centrum van aandacht, opsmuk en begeerte zijn. Zou die man ook Jezus kunnen zijn?

Subscribe to Voorpagina-feed